Nasze działania dydaktyczno-wychowawcze wzbogacamy o elementy pedagogiki Marii Montessori, której życie i działalność pedagogiczna wyróżnia się spośród wielu koncepcji pracy z małym dzieckiem. Maria Montessori (1870-1952) z pochodzenia była Włoszką, pierwszą kobietą, która we Włoszech studiowała medycynę. Z czasem zrezygnowała jednak z wykonywania zawodu lekarza, aby całkowicie poświęcić się udoskonaleniu i propagowaniu opracowanej przez siebie koncepcji pedagogicznej. Pedagogika montessoriańska do dziś ma wielu zwolenników wśród wybitnych pedagogów i jest popularna na całym świecie.

Rozwijanie pojęć matematycznych metodą E. Gruszczyk - Kolczyńskiej

Edyta Gruszczyk - Kolczyńska i Ewa Zielińska to autorki koncepcji "Dziecięca matematyka", której celem jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci, zwłaszcza w zakresie kształtowania pojęć matematycznych. Okres przedszkolny to czas otwierania się ciekawskich, dziecięcych oczu na świat, czas poznawania i doświadczania. To także okres wielkich możliwości, które wymagają odpowiedniej stymulacji i bodźców potrzebnych do kształtowania czynności umysłowych.

" Nie ma korelacji pomiędzy uszkodzeniem mózgu a inteligencją, natomiast korelacja istnieje pomiędzy uszkodzeniem mózgu a zdolnością przekazywania inteligencji (...) Dziedziczenie genetyczne nie decyduje o rozwoju i sprawności mózgu w tak dużym stopniu jak środowisko bogate w różnorakie bodźce stymulujące "

Glenn Doman

"Ruch jest drzwiami do uczenia się"

- Paul Dennison

Kinezjologia edukacyjna określana jest często mianem "gimnastyki mózgu". To metoda, która polega na wykorzystaniu ruchów ciała do wspomagania procesów uczenia się. Opiera się na założeniu: uczenie się nie jest procesem odbywającym się wyłącznie w głowie. Odpowiednie ruchy ciała służą przede wszystkim stymulowaniu obu półkul mózgowych i tworzeniu nowych połączeń nerwowych oraz aktywizowaniu myślenia.

ROZWIJANIE EKSPRESJI RUCHOWEJ METODĄ "RUCHU ROZWIJAJĄCEGO" WERONIKI SHERBORNE

Proponowane przez autorkę ćwiczenia dają dziecku możliwość coraz lepszego poznawania swojego ciała i jego możliwości a także służą rozwijaniu świadomości przestrzennej. Jeśli dziecko dobrze pozna przestrzeń, w której się porusza, wówczas czuje się w niej pewnie i bezpiecznie. Łatwiej również wchodzi w przestrzeń innych dzieci, innymi słowy łatwiej nawiązuje kontakty z innymi osobami.

Najogólniej celem tej metody jest rozwijanie wzajemnych kontaktów i porozumiewania się przez ruch.

Zabawy fundaMentalne to program wspomagania rozwoju dzieci w wieku od 0 do 6 lat. Został on stworzony przez dwóch badaczy w dziedzinie nowoczesnej edukacji Colina Rose'a i Gordona Drydena. Celem programu jest szczęście dziecka. Fundamentem w drodze do szczęścia jest miłość okazywana dziecku, zapewnienie bezpieczeństwa i zabawa. Jedną z podwalin programu jest teoria Howarda Gardnera, badacza z Uniwersytetu Harvarda, według której człowiek posiada osiem rodzajów inteligencji: językową, logiczno - matematyczną, muzyczną, przestrzenną, interpersonalną, intrapersonalną, ruchową i przyrodniczą.

Muzyka jest nieodłącznym elementem działalności dziecka już od najmłodszych lat. Twórczość muzyczna jest dzięki dużej swobodzie atrakcyjna, bardzo chętnie przez dzieci realizowana i traktowana jako zabawa, choć w rzeczywistości jest trudnym zadaniem. Muzyczne improwizacje dają możliwości działania zarówno dzieciom, jak i nauczycielowi. Zasługą Orffa jest udostępnienie improwizacji artystycznej już małym dzieciom, a to za pomocą uproszczenia gry na instrumentach, proponowanie prostych zadań rytmicznych, melodycznych, związanych z wielogłosowością oraz zadań instrumentacyjnych.

Rudolf Laban jest twórcą gimnastyki twórczej (ekspresyjnej). Cechą charakterystyczną metody ją odchodzenie od ruchu odwzorowanego, na rzecz ruchu podejmowanego zgodnie z własną inwencją twórczą, fantazją, doświadczeniem. Laban postawił na twórczy rozwój jednostki.